Skirts are for dancing

Soms heeft een stof niet veel nodig. En soms heb ik niet veel energie. Maar wel nood aan iets anders dan zetelhangen. Enter het snel klaar rokje met groot effect. Dit supersimpel rimpelrokje gaat hier heel vaak gedragen worden!

De stof is echt een prachtige zwarte stof met een zachtroze blinkend gemarmerd motiefje erin. Jente claimde de stof meteen voor haar. De stof heet ‘blackslash’ en komt uit de nieuwe collectie van About Blue Fabrics. Een geweldige match met de eenvoudigste patronen als je het mij vraagt. Luie naaisters, dit is iets voor jullie!

Uit het allerlaatste restje (want ik kon dat echt niet weggooien!) maakte ik nog een truitje voor ‘pop’ (er worden hier nog steeds geen namen gegeven, gek genoeg). Ze zijn vandaag matchy matchy naar school gegaan. De fierheid droop ervan af, van mijn girly girl.

Omdat het vrij dikke stof is (de gebruikelijke kwaliteit french terry) en ik een serieuze breedte gebruikte (bijna de hele stofbreedte denk ik), valt het rokje mooi wijd. Helemaal twirlproof. (Valt het trouwens op dat mijn kleuter hoogtevrees heeft? Op zo’n 20cm hoog stoeltje staan lukt nog nog, maar vraag ze tegenwoordig niet om teveel te bewegen terwijl ze erop staat.)

Ervan af springen is dan weer geen enkel probleem… Go figure…

Stof: Blackslash van About Blue Fabrics, te koop in de meeste stoffenwinkels

Patroon: Rokje: geen, gewoon gerimpeld; Truitje pop: uit De poppen van tante Hilde.

The “I’m a big sis” present

Pop van tante Hilde

Het leek een goed idee. Ik zou wat speelgoed voorzien voor onze oudste meid voor wanneer onze jongste meid pas geboren was. Zo kon ik ongestoord Isa eten geven terwijl Jente rustig speelde. Ik hoor mensen met twee of meer kinderen nu denken: “Och naïef moederke, nice try!” Je kan maar hopen op voorhand zeker? 🙂

Pop van tante Hilde

Misschien lukt het binnenkort wel, wanneer Jente wat gewoon is aan het aandacht delen met haar zus. Nu is het nog even van ‘ik spring in de zetel liefst zo dicht mogelijk bij het borstvoedingsgebeuren’ en ‘ik roep zo luid mogelijk en ‘speel’ met alles behalve speelgoed’ en ‘ “ik wil verven!!” – 1 minuut later – “ik ben het beu!” ‘. Ondertussen ligt deze pop met accessoires rustig in haar bedje in onze speelhoek. Voor de levende pop in huis is onze kleuter gelukkig wel heel lief. Isa wordt overladen met aaikes, knuffels, kusjes, lieve woorden, … . En als die dan reageert door met haar armen te zwaaien en zo per ongeluk tegen Jente zit, komt die laatste vol tranen van verontwaardiging vertellen dat haar zus haar geslagen heeft. Oh die zusterliefde, het is niet simpel.

Pop van tante Hilde

Pop van tante Hilde
Ik maakte dus, mooi op tijd voor de bevalling, nog een pop (het was al even geleden ondertussen) uit ‘de poppen van tante Hilde‘. Ik naaide er enkele kleertjes en pampertjes bij uit stoffen waar Jente ook al kleren uit heeft. Een perfect restjesverwerkingsproject, poppen en poppenkleren maken. We kochten bij Ikea het typische poppenbedje. Ik gaf de matras en het kussen een nieuwe hoes en naaide er een nieuw dekentje bij uit het restje van dit project dat ik nog lang gekoesterd heb (zo’n prachtige stof blijf ik dat vinden). Voor het lijfje van de pop gebruikte ik beige linnen van Ikea. Het haar is omgekeerde french terry (hé, kijk, mijn vorige blogpost was toch niet de eerste keer dat ik de ‘verkeerde kant’ van de stof gebruikte). Ik vond het ook heerlijk om vast te stellen dat ik nog nét genoeg elastiek over had van Jente haar rokje om een ‘see you at six’ – poppenrokje te maken.

Pop van tante Hilde

Best grappig dat Jente nog steeds meer affectie toont naar haar oude pop toe (“Neehéhéééé, de pop met het zwarte haar moet in mijn behèhèèèèd!!!!”). Ze hebben dan ook al lang een speciale band, die twee. Misschien helpt deze blogpost onrechtstreeks wel om dit nieuwe exemplaar wat extra aandacht te bezorgen.

Pop van tante Hilde

Patronen: Uit het boek ‘de poppen van tante Hilde’
Stof: Restjesverwerking

Allemaal engeltjes & een pandabeer

christmas2016

Jente haar kerstoutfit lag hier al een tijdje te blinken, klaar voor enkele fotootjes op zonnige dagen… Die zon kwam er wel af en toe, maar niet op de momenten dat we met z’n allen zin hadden in kiekjes nemen. Vandaag was het eerste kerstfeest al aan de beurt, dus even, mist of geen mist (en dus slecht fotolicht…) deze voormiddag, een efforeke doen. Gelukkig maar, want op dit eigenste moment hangt het jurkje al met chocoladevlekken op één of andere vlekkenverwijderaar te wachten.

Ik heb me compleet laten gaan dit jaar. En ben er los over gegaan. Een pandajurkje. Een gilet en een giletje voor pop. Fier dat ze was op haar outfit, ons Jentemie.

Voor het jurkje gebruikte ik één van de stofjes uit de Happy Nature 4 collectie van Bambiblauw. Ik was instant verliefd op die panda toen hij online verscheen. En zeker toen ik de prachtige creaties van Laurence (Blanche) en Laurence (P’titsmonstres) zag. Als patroon gebruikte ik mijn eigen gratis Fons en Sien patroon. Hier wordt het maatje 86 even getest. Er wordt dus aan uitbreiding gewerkt. Voor het rokdeel gebruikte ik een restje dikke grijze sweaterstof die ik nog had liggen. Er zit een klein ‘blinkje’ in. Voor het jurkje uit twee delen haalde ik mijn inspiratie bij Griet (Emma en Mona). Ik gebruikte als rokdeel het rokjespatroon van de Dromenfabriek, fronste het en naaide het met een tweelingnaald vast aan het bovenstuk. Alleen zo kon die heerlijke panda volledig te zien zijn op mijn mini-dochter haar buik. “Pamabeerrrr!!!” ging het de hele voormiddag.

Voor het giletje gebruikte ik één van de kerststofjes van Eva Mouton.  Die heerlijke tekeningen op dat roze kleurtje! Dat betekende voor mij: “Voeg hier een blinkende paspel aan toe (had ik nog over van dit projectje) en een superzacht pelske. En maak met het restje nog zo’n zelfde giletje voor de pop.” Over the top, check! Als patroon gebruikte ik de zsa zsa zilet (voor onze mini bijna twee jarige was dat de 12-18 maanden…). Ik rondde de hoeken vooraan een beetje af. Voor de pop was datzelfde giletje door tante Hilde mooi uitgetekend in haar boek “De poppen van tante Hilde”. De giletjes zijn omkeerbaar, maar onze protesterende peuter wilde absoluut de roze stof en de “engerdjes” (engeltjes vermoedelijk) aan de buitenkant. Gelijk heeft ze wel natuurlijk.

Ha, ja, dat neuspeuteren. Je moet hen dat naar het schijnt afleren. Maar twee redenen om dat niet te doen: 1. Het helpt niet als je zegt dat het niet mag. 2. Het is echt meeeega schattig wanneer ze zegt: “Neush, pijjjn”.

Jente is ook heel erg into ‘vergelijkingen’ de laatste weken. Een voorbeeldje? Wanneer ze moet gaan slapen somt ze alle namen op van iedereen die ze kent en zegt er telkens “ook” achter. De conversatie gaat dan als volgt: “Nu is het tijd dat je in je bedje ligt en gaat slapen.” “Lena ook.” “Ja, Lena ook.” “Sssshhhrr ook” “Ja, Richard ook.” “Loes ook.” (stilte)… “Loes ook?” “Ja, Loes ook.”… en zo gaat dat nog een 30-tal namen verder. Uiteindelijk valt haar hoofd wel even stil en besluit ze dat ze toch ook wel haar bedje kan gebruiken. Door de babyfoon horen we dan nog een hele tijd hoe ze haar beren en konijn te slapen legt. “Beer ook.” “Kokijn ook.” “Apèèèèèè (slaapwel).” …. “Tente (Jente) ook.”
Moet ik nog vertellen dat ze dat giletje voor de pop gewèèèldig vond? “Pop ook jas!” “Ja…” “Tente ook.”

De fotoshoot mocht vandaag dus wel, want de giletjes en de pamabeer waren goedgekeurd. Ze zocht de engeltjes uit de kerstboom die ik gisteren plooide, zette ze zelf mooi op een rij, pop ernaast en zichzelf ernaast. Dank je wel, Riet, om voor een zenmomentje te zorgen voor mezelf (knippen is kei rustgevend) en voor tonnen spelplezier voor mijn dochter. 🙂 De engeltjes kan je hier nog steeds gratis downloaden, printen en knippen.

De panda (Happy Nature 4) en roze stof (Eva Mouton) zijn van bij Bambiblauw. De grijze stof kocht ik bij Pauli.

Poppenliefde

Toen ik kind was, speelde ik zo goed als nooit met poppen. Lego en een voetbal waren mijn lievelingsspeelgoed. Als ik me uitleef in speelgoed kopen, lenen, op een lijstje zetten, … voor Jente blijkt dat ik nogal aangetrokken wordt door bouwmaterialen, gezelschapsspelen en buitenspeelgoed. We hebben hier nog nooit naast een pop in de zetel zitten TV kijken. Vandaag wel. Met vier onder een dekentje: Wouter, Sofie, Jente en ‘pop’. Het ding een naam geven, daar had onze Charel geen boodschap aan.

(De meeste fotootjes zijn, na het vloeken op een lege fototoestelbatterij, met mijn telefoon genomen en dus jammer genoeg wat minder scherp. Maar ze was zo koddig aan het zorgen voor – en gooien met – haar pop.)

Van waar kwam die pop ineens? Ik maakte haar. Ze is een ‘pop van tante Hilde’. Echt knap hoe ons tante Hilde dat heeft gedaan, zoveel mooie creaties maken en het zo tof uitleggen in haar boek.

Ik koos voor haartjes in fleece (en tekende de twee staartjes na die ik op de foto’s in het boek zag).

Ik wilde voor een zwart-grijs-neutraal thema gaan en koos voor een beige huidje. Ideale restjesverwerking, dit project! Het gaat best vlot en is echt leuk om te doen. Minder leuk en lichtjes stresserend vond ik de oogjes, neus en mond met de hand naaien. Weinig geduld en precisiewerk gaan niet steeds goed samen. 🙂

Tomaat fretten, jij pop!

Pop te slapen leggen…

… en er zelf gaan bij liggen.

Juiste houding aannemen. Imitatie is alles tegenwoordig. Juist is juist, denkt ze.

Nu ben ik dus volledig into poppen en poppenspullen. Nog veel restjes te verwerken tot nog meer poppen en poppenkleertjes. En er borrelt een idee in mijn hoofd voor een zelfgefabriceerde plain and simple poppenwagen. Goed dat Sint, Kerst en haar verjaardag er net aankomen. Deadlines zat.

De zwarte en grijze stof komen van Pauli. De beige stof is van Ikea en de fleece is een restje van een dekentje waar al een jas, sjaal en muts uit gemaakt werden.