The “I’m a big sis” present

Pop van tante Hilde

Het leek een goed idee. Ik zou wat speelgoed voorzien voor onze oudste meid voor wanneer onze jongste meid pas geboren was. Zo kon ik ongestoord Isa eten geven terwijl Jente rustig speelde. Ik hoor mensen met twee of meer kinderen nu denken: “Och naïef moederke, nice try!” Je kan maar hopen op voorhand zeker? 🙂

Pop van tante Hilde

Misschien lukt het binnenkort wel, wanneer Jente wat gewoon is aan het aandacht delen met haar zus. Nu is het nog even van ‘ik spring in de zetel liefst zo dicht mogelijk bij het borstvoedingsgebeuren’ en ‘ik roep zo luid mogelijk en ‘speel’ met alles behalve speelgoed’ en ‘ “ik wil verven!!” – 1 minuut later – “ik ben het beu!” ‘. Ondertussen ligt deze pop met accessoires rustig in haar bedje in onze speelhoek. Voor de levende pop in huis is onze kleuter gelukkig wel heel lief. Isa wordt overladen met aaikes, knuffels, kusjes, lieve woorden, … . En als die dan reageert door met haar armen te zwaaien en zo per ongeluk tegen Jente zit, komt die laatste vol tranen van verontwaardiging vertellen dat haar zus haar geslagen heeft. Oh die zusterliefde, het is niet simpel.

Pop van tante Hilde

Pop van tante Hilde
Ik maakte dus, mooi op tijd voor de bevalling, nog een pop (het was al even geleden ondertussen) uit ‘de poppen van tante Hilde‘. Ik naaide er enkele kleertjes en pampertjes bij uit stoffen waar Jente ook al kleren uit heeft. Een perfect restjesverwerkingsproject, poppen en poppenkleren maken. We kochten bij Ikea het typische poppenbedje. Ik gaf de matras en het kussen een nieuwe hoes en naaide er een nieuw dekentje bij uit het restje van dit project dat ik nog lang gekoesterd heb (zo’n prachtige stof blijf ik dat vinden). Voor het lijfje van de pop gebruikte ik beige linnen van Ikea. Het haar is omgekeerde french terry (hé, kijk, mijn vorige blogpost was toch niet de eerste keer dat ik de ‘verkeerde kant’ van de stof gebruikte). Ik vond het ook heerlijk om vast te stellen dat ik nog nét genoeg elastiek over had van Jente haar rokje om een ‘see you at six’ – poppenrokje te maken.

Pop van tante Hilde

Best grappig dat Jente nog steeds meer affectie toont naar haar oude pop toe (“Neehéhéééé, de pop met het zwarte haar moet in mijn behèhèèèèd!!!!”). Ze hebben dan ook al lang een speciale band, die twee. Misschien helpt deze blogpost onrechtstreeks wel om dit nieuwe exemplaar wat extra aandacht te bezorgen.

Pop van tante Hilde

Patronen: Uit het boek ‘de poppen van tante Hilde’
Stof: Restjesverwerking

Tijd voor tasjes

Hoog tijd. Zo hoog tijd dat het schaamtelijk wordt om nog af te komen: “Hier, nog een nieuwjaarspresentje…”
Maar goed. Iets in de zin van: “Zomaar!” of “Merci om ons een nacht te laten doorslapen.” of “Bij wijze van afleiding.” of “Jaja, speciaal voor je verjaardag!” doen het ook wel natuurlijk.

Ik was dus eind december begonnen aan een aantal tasjes. An-tasjes van Jace did it. Het leken snel klaar projectjes. Op zich is dat ook zo. Ware het niet dat ik ofwel het keergat vergat, ofwel dat mijn machien niet door de 8 lagen kon stikken, ofwel dat ik de verkeerde stukken aan elkaar genaaid had. Ik steek het op de ‘raprap-stress’.

Toch nog snel wat kiekjes genomen voordat de tasjes de deur uit gingen.

Uit het bruine stofje had ik al een kussensloop gemaakt. Het An-tasje is wel echt een ideaal restjesverwerkingsprojectje.

Uit het retro groen-bruine stofje heb ik bijna een jaar geleden ondertussen Jente haar eerste verjaardagsjurkje gemaakt. Dat stak al ergens in een doos ver weg. Het gaan opgraven voor op de foto, daar had ik geen tijd meer voor. Daarom enkele fotootjes van vorig jaar toen ze in haar ‘ik-test-wat-mijn-gezicht-allemaal-kan-periode’ was.

De stofjes had ik al heel lang in mijn kast liggen. Het bruine stofje kocht ik bij Le Chien Vert en het groen-bruine stofje kocht ik bij Bambiblauw.

Rokjes van restjes

Nog even op de valreep voor we aan 2017 beginnen.
Een restjesverwerkingsprojectje: rokjes! Vooral om weg te geven aan enkele lieve vriendinnen met schattige meisjes. Want Jente heeft wel al heel wat van deze exemplaren.
Ik maakte ze opnieuw met dit patroon van de Dromenfabriek.

Voornemen voor 2017: De restjes stof iets minder lang laten liggen. Want zo van dat bandwerk is me soms iets té veel van het goede (van hetzelfde eigenlijk).
Nog een voornemen voor 2017: Minder stofjes kopen.
Nog een voornemen voor 2017: Geen voornemens maken die ik niet kan verwezenlijken.
Dus alvast mijn voornemens voor 2018: Minder restjes laten liggen en minder stofjes kopen.

Alle rokjes hebben een elastiek, behalve het druppelrokje. Daar werkte ik met boordstof in één van de kleuren van de druppels.
Meestal werkte ik de elastiek erin vast met een zigzagsteek. Ook een voornemen voor 2017: Een nieuwe naaimachine kopen. Mijn oude Toyota doet echt heel raar al er in tricot gestikt moet worden. Tips zijn altijd heel erg welkom!!
Jente haar t-shirtje is nog een Fons & Sien die ik lang geleden maakte.

Het bloemen- en bolletjesrokje maakte ik uit oude rokjes van een vriendin. Ze wou met de stofjes wel nog iets voor haar dochtertje. Ik behield de zoom en van ééntje ook de zijkanten (die werd dus mega fel gefronst). Wat een gemakszucht.
A., nu ben ik ze gisteren nog vergeten meegeven voor die prachtige dochter van jou!

Alvast gelukkig nieuwjaar, iedereen! Let the music play all night! 🙂

(Of niet en kruip zoals wij vlak na middernacht in bed om ‘s morgensvroeg ten laatste om 7u verder te shaken op ”k zag twee beren’. 🙂 Santé!)