Er is weer een babyboom wave aan de gang. Tijd dus voor nog wat minikleertjes onder de naaimachine.
Deze keer een mini-jumpsuit voor een mini-man. Die jumpsuit heb ik voor Jente wel tien keer gemaakt terwijl zij in mijn buik erop los aan het schoppen was. Ik herinner me nog dat ik de laatste dagen voor de bevalling en zelfs tijdens mijn weeën (ja, zo erg had ik de nestdrang te pakken) het equivalent van een hele kledingwinkel bij elkaar gestikt had. Handig, bleek nadien met onze refluxbaby.
Een kleine omweg dus om te zeggen dat ik dejumpsuit van Kiind naaide. In een maatje 62, want het was meteen een grote man toen ie geboren werd, die schattige baby Floris. Ik gebruikte ook deze tutorial van Marleen en voegde dus een “ei” toe om Floris zijn pamper wat extra ruimte te geven.
Ik maakte er ook een kroonknuffel bij. Jente heeft bij haar geboorte van een collega van mij een hondje gekregen waar ze heel veel aan geknabbeld, geprutst, gesnuffeld, … heeft. Voor Floris werd het een kroon omdat ik dat wel mooi vond staan bij die haaienvinnen op de stof van de jumpsuit (en omdat de haai die ik tekende er echt niet uit zag 🙂 ). Het is een leuk extraatje en het steekt vliegensvlug in elkaar. Ook voor een verjaardag een leuke kleinigheid om af te geven.
En omdat printen en knippen nog altijd makkelijker is dan zelf tekenen en knippen, kan je het hier downloaden:
Ik heb het voor kleine Floris op babymaat afgedrukt (op A4), maar maak er gerust een groter kussentje van door het bijvoorbeeld op A3 af te drukken of zelf te tekenen op schaal.
Het wijst zichzelf wel uit, maar hier toch even de stappen op een rijtje:
Knip 2x uit de stof met 1cm naadwaarde.
Leg de goede kanten van de stof op elkaar en stik de twee delen aan elkaar. Laat een keer- en vulgat van 3cm.
Geef knipjes aan de gebogen stukken en knip de naadwaarde nog wat korter bij aan de hoeken.
Keer binnenstebuiten en duw de hoeken goed uit.
Vul het knuffelkussen en zorgt dat er genoeg vulsel in de hoeken zit.
Sluit het keergat met de hand.
De stof voor de jumpsuit is van I got stripes studio en kreeg ik toegestuurd van de lieve dames achter Iek & Jet. Een fijne samenwerking met deze dames. Bij hen kan je (onder andere) de Lena dress kopen. Jet haar dochtertje showt in al haar schattigheid hun ontwerp van dit WenSJe-patroon.
Twee simpele pinterest projectjes die al eeuwig op mijn lijstje staat: Mandjes en zo’n zakdoekdooshoes (of hoe je dat ook noemt). Niks bijzonders, maar wel fijn om je interieur wat mee aan te kleden. Toen heel toevallig deze kraft-tex en de marmerstof naast elkaar op tafel lagen, zag ik het wel gebeuren.
De mandjes maakte ik om mijn mandjes-, doosjes-, potjesverslaving enigszins in te tomen. Hoe vaak ik van die dingen koop om vervolgens niet te weten wat er nog allemaal in te stoppen… Nu steek ik het alvast op de lenteschoonmaakkriebels.
De zakdoekdooshoes kwam er als antwoord op dit fenomeen: “De ergernis aan de aanblik van een doos kleenex elke keer als je eender welke kamer in het huis binnenkomt.” Met een bijna permanent snotterende en kwijlende peuter die typische peuter tafelmanieren heeft, is het best handig om zo’n zakdoekdoosjes overal te laten rondslingeren. Maar mooi is het niet, ook al doet een bepaalde supermarktketen wel erg zijn best om slippers en dergelijke op de doosjes te printen. Nog steeds niet mooier dus.
Afgezien van deze topargumenten, moet ik ook toegeven dat ik op zoek was naar een simpel kraft-tex projectje om dit materiaal even uit te testen. Ik kocht het al een tijdje geleden en maakte er al de handvatjes mee van de poppenmand die ik voor Jente naaide. Niet echt blogwaardig, die mand. Mijn machine reageerde ook niet steeds zoals ik wou op de kraft-tex. Dus ik vond dat ik nog even op safe moest spelen.
De zakdoekdooshoes (oh jee, gelukkig is dit schrijven en niet spreken) was écht simpel. Het gat in het midden mooi uitknippen, vier rechte lijnen naaien en binnenstebuiten keren. Klaar. Instant voldoening. Maar goed, we gaan niet overdrijven. Het is maar een hoes om over zo’n lelijke zakdoekdoos te trekken.
De mandjes waren een ander paar mouwen. Ik kreeg de band en de bodem allesbehalve elegant aan elkaar gestikt. Na veel gepruts, twee gebroken ledernaalden, scheef naaien en dan maar verdoezelen, kreeg ik toch twee mandjes tevoorschijn. Ik denk dat ik toch nog maar even in de leer moet bij Mieke om mijn kraft-tex kunsten wat bij te schaven. 🙂 Want ik vind het wel een zalig materiaal! En ik zie nog zoveel andere projecten. Nu nog durven.
Er moest ook nog een foto bij met de bloempjes die Jente geplukt heeft voor haar mama. Smelt. (Lees: Ik heb het boeketje nog net uit haar handjes kunnen redden voor ze het integraal in het glaasje ramde en nog eens goed met haar vuist aanduwde. Nog even uitleggen dus wat de bedoeling van bloempjes is.)
Het gratis patroon en tutorial voor de mandjes vond ik bij Straightgrain. Het patroon voor de zakdoekdooshoes komt uit Zo Geknipt 2.
De kraft-tex kocht ik bij K-Bas (merci voor de keilekkere neus, Mieke 🙂 ).
De marmerstof voor de binnenkant kocht ik bij Bambiblauw.
Vorig weekend was ie al klaar, deze Tinny jurk. Jente was zo enthousiast dat ze hem meteen aan wou. En dat ze er ook meteen boterhammetjes met choco (vooral choco dus) op morste. Morste als in: vlekken overal. Die avond leek het mij een goed idee om er met stevig wat vlekkenverwijderaar op te zitten. En toen kleurde de blauwe stof lichtjes paars… En de vlekken zaten er nog steeds op. Gelukkig zat de banaanapplicatie er nog niet op en kon ik die op de meest opvallende vlek strijken. Onze huppelmie is nog meer dan tevreden met haar “bahaan” kleedje. Dus ik besloot om toch wat kiekjes te maken.
Banana Tinny dress
Banana Tinny dress
“Kiekjes en koekjes”, zo zou ik onze fotoshoots kunnen noemen. Die vier nicnacjes en af en toe op het schermpje komen kijken, zorgen er wel voor dat ze meestal meewerkt, dus je hoort me niet klagen (en haar – meestal – ook niet 😉 ).
Ik vond Lies haar idee voor de achterkant van de Tinny jurk heel leuk! Deze fervente Tinny naaister liet de rits weg. En omdat ik soms wel te vinden ben voor ‘simpel dat er toch heel tof uit ziet’, besloot ik me te laten inspireren door haar Tinny hack.
Ik deed er nog een klein schepje bovenop door de rugpanden iets verder te knippen bovenaan (zodat de rug echt openstond) en te laten overlappen onderaan. Zo is er een mooi stukje blote rug te zien.
Ik maakte de basis Tinny met kapmouwtjes en het gefronste rokdeel. Onze mini meid moet toch nog een groeischeut gekregen hebben de laatste twee weken, want deze 18m wordt toch wat aan de korte kant. (Handen in de lucht = bijna navel zien.)
Banana Tinny dress
Banana Tinny dress
Banana Tinny dress
Banana Tinny dress
Hier even een kleine tutorial over hoe ik het rugpand aangepast heb. Het rokdeel hier is in twee delen en gefronst waarbij de naden aan de zijkant zitten. Hier raakt het jurkje zo perfect over haar hoofd, handig dus.
Plak een blad aan het patroondeel van het rugpand en zet onderaan een streepje een eind (ik koos voor 7cm) naast de rand van het rugpand.
Zet een streepje op 1cm van de rand van het rugpand bovenaan.
Verbind deze twee punten met een schuine lijn. Je kan hier evengoed de rand van een schaal, kom, lamp, fotokader, … als lat gebruiken. 🙂
Knip uit en knip dit tweemaal uit de buitenstof en uit de voering. Naai tussen de buitenstof en voering telkens een koordje. Ik gebruikte strookjes van de voeringstof die ik met deze tip van Griet heel makkelijk tot touwtjes omvormde. Leg de panden mooi op elkaar wanneer je het rokdeel eraan wil stikken. Check dus even of ze 7cm – of hoeveel jij gekozen hebt- overlappen onderaan.
Stof: De blauwe stof kocht ik bij IKEA. De grid stof kocht ik bij Bambiblauw (mini restje van hier). Applicatie kocht ik bij Zeeman.
Patroon: Tinny jurk van Straightgrain
This post will be in English, so Olga, the lady behind Coffee+Thread patternscan join in on reading. She’s such a dedicated pattern designer who must have had no sleep and lots of chocolate 😉 the past two weeks.
I think her latest pattern is the reason why the sun decided to show up this weekend. The Polina dress is a very twirly, sunny and girly dress. Although most of my sewing isn’t that girly at all, I love how Jente her new Polina dress turned out.
Barbaratold me that there was a search for Coffee + Thread pattern testers (thanks Barbara!). I was too late to sign up, yet Olga told me she could use another tester. I was thrilled to do something completely different than sew Lena dressesall week long (although my addiction that made me publish the pattern is not tempered yet, you’ll see :-)). Slightly more advanced project than the Lena dress though, this Polina. But just as fulfilling. Credits to Olga for the very clear instructions that made a knit fabric sewer such as myself feel confident.
There are several ruffle and skirt options. I chose the long ruffles and the gathered skirt. For the ties on the back, there are also two options. Here, you see small ties. For the button placket on the back, I could’ve used some very fancy buttons. Could’ve, if these snaps weren’t looking at me, saying: “Pick me, you don’t have time for making button holes and to go out and buy decent buttons.” Next time, I promise.
Polina dress
Because this was a pattern test, I used this very cheap mint colored fabric. In the end, when it turned out fine, I pimped the skirt with triangles I cut out of flock foil scraps.
I personally think ironing is out of style, except for ironing on the flock foil. And that was risky business here with Jente insisting on ‘helping’.
In the final and even prettier version of the pattern, the armholes reach a little higher and the frills are slightly smaller too.
Polina dress
Polina dress
The Lady of the house wasn’t very happy about posing. I braided her hair while we were reading, but after rolling around in the couch, there was nothing left of my braiding effort. Enter the fast and simple ponytail. I also had to bribe her with cookies to get her to pose. The only miscalculation in my plan was that she didn’t understand the concept of bribery just yet. She only wanted the cookies…
It got better when we started practicing some words: “Poooooolina” 🙂
Just so you know. After this exhausting photoshoot, we went to the playground. Slightly more enthousiasm on her side.
I’m already thinking of many ways to hack this pattern, so this will not be the last Polina you’ll see here.
Just as in love with these frills and summery vibe?
Buy the Polina dress in the Coffee+Thread shop. It’s on sale until Tuesday, 21st of March for $7.00 instead of $9.00. If you join the Facebook group of Coffee & Thread, you find a code for an extra 10% discount.
Coffee+Thread is also giving away 2 yards of this beautiful Cotton+Steel fabric and one Polina dress pattern. Enter the giveway here!
“Klaar!” zou Jente zeggen. Luidkeels en met haar handjes in de lucht.
Exact de manier waarop ik in deze post wil vertellen dat het er eindelijk is. Het gratis naaipatroon voor de Lena dress! In maten 80 tot en met 116. Een baggy jurkje voor rekbare stoffen. Met een plooi achteraan. Mooi met korte en lange mouwen. En een tutorial erbij om het in elkaar steken van dit simpele jurkje nog simpeler te maken.
Waarom ‘Lena dress’? Omdat Jente haar groot (eigenlijk heel klein en schattig) vriendinnetje ‘Lena’ heet en we hier de hele dag horen: “Lena ook!!” Ergens dacht ik dit ondertussen al beu gehoord te zijn, maar plots zat die naam toch in mijn hoofd om er dit jurkje naar te noemen.
En nu. Tijd om die Lena dress in elkaar te steken!
Rekbare stof (Het mooist met sweaterstof, tricot, … . Met heel erg dunne stof staat het jurkje minder mooi bol.)
Meetlat, schaar, spelden, garen, …
Tweelingnaald voor de zoom (of zigzagsteek met één naald)
Patroondelen 1, 2, 3 en 4 (Patroondeel 4 heb je niet nodig als je de korte mouwen versie maakt)
Plakband om de patroonstukken aan elkaar te kleven
Hoeveel stof heb je nodig?
Voor maten 80 & 86: 65 cm bij stofbreedte 140 cm
Voor maten 92, 98 & 104: 75 cm bij stofbreedte 140 cm
Voor maten 110 & 116: 80 cm bij stofbreedte 140 cm
Naadwaarde niet inbegrepen!! Knip onderaan 2,5cm naadwaarde Naadwaarde aan hals en nek wel inbegrepen Overal anders 1cm naadwaarde knippen
Afmetingen boorden
Breedte:
11cm breed voor de korte mouwen (als je wil omplooien, anders 5cm breed)
10cm breed voor de lange mouwen (als je wil omplooien, anders 5cm breed)
4cm breed voor de halsboord
Lengte:
Knip de patroondelen uit en kleef ze vast met dezelfde letters aan elkaar.
Knip het patroondeel van het achterpand op de lijn die in het midden bovenaan loopt bij de juiste maat.
Leg het voorpand (1) en het bovenste stuk van het achterpand (2) op de stofvouw.
Aan de hals en nek (dus bij voor- en achterpand) moet je geen naadwaarde rekenen! Bovenop de schouder dan weer wel opnieuw.
Tel er onderaan 2,5 cm naadwaarde bij en overal anders 1 cm.
Leg de onderkant van het achterpand (3) op 6 cm van de stofvouw, evenwijdig met de stofvouw. Met die zes centimeter maak je de plooi. Zet markeringen op deze 6cm van de stofvouw en op de stofvouw zelf.
Leg de drie markeringen samen en duw de stof plat. Ziezo, daar is je plooi!
Speld en naai de plooi vast op 0,5cm van de rand.
Leg de boven- en onderkant van het achterpand met de goede kanten op elkaar. Stik vast.
Leg voorpand en achterpand met de goede kanten op elkaar. Stik vast.
Zet de mouwen eraan. Speld eerst, goede kanten op elkaar, het midden van de mouw vast op de schoudernaad en speld dan verder vast. Naai vast. Sla deze stap over voor de versie met korte mouwen.
Stik in één keer de zijkanten en de mouwen toe.
Als je geen mouwen hebt, stik je dus ook gewoon de zijnaden toe.
Nu alleen nog de boorden en je bent klaar! Overlock of zigzag de onderkant.
Knip de juiste halsboord en armboorden volgens de tabel.
Plooi de armboorden dubbel, goede kanten naar elkaar en stik vast. Als je ze allemaal achter elkaar onder je overlock legt, kan je ze gewoon achteraf los knippen.
Draai met de goede kant naar buiten en plooi dubbel.
Leg de naad van de mouwboord mooi samen met de naad in de oksel. Stik je mouwboorden vast. Voor de lange mouwen moet je de stof van de boord een klein beetje uitrekken, voor de korte mouwen niet, die zijn even breed als de mouw zelf.
Plooi de boordjes om.
Markeer het midden van de hals op het voorpand en op het achterpand.
Markeer het midden van de halsboord (recht tegenover de naad).
Speld de naad van de halsboord op de markering op het achterpand en speld de markering op de halsboord gelijk met de markering op het voorpand.
Naai vast. Hier zal je ook je halsboord wat moeten uitrekken tussen de achterkant- en voorkantmarkering. Let op dat je de stof van het jurkje zelf niet uitrekt.
Zoom de onderkant 2,5 cm om. Gebruik een tweelingnaald of stretchsteek zodat je stiksel niet scheurt als de stof uitrekt.
Werk de halsboord ook af met een tweelingnaald. Hoeft niet, maar ziet er wel sjiek uit.
“Klaar!”
Deel je foto’s van je Lena dress! #lenadress #wisjdesigns en laat het me weten via Instagram: wisj_sofie Of deel hieronder in de reacties. Ik ben alvast benieuwd.
Toch ook even enkele mensen bedanken… L., mijn eeuwige fan en eerste tester van het patroon. Wat een enthousiasme! Toen jij plots vier Lena’s klaar had, werd ik zo ongelofelijk blij. W., dat assisteren bij de fotoshoot was niet gemakkelijk, maar oh zo tof. We gaan nog heel erg lachen over die foto’s waar onze dochter krijsend wegloopt van de planten of die waar ze zo hard aan haar wangen trekt dat haar ogen eruit lijken te vallen. Annick, Barbara, Marleen & Sylvia, een hele dikke merci dat jullie zo uitgebreid wilden testen en me zo’n fijne mails terugstuurden om jullie enthousiasme te uiten en bedenkingen te noteren. Zo handig voor mij dat dat ongeveer allemaal dezelfde bedenkingen waren 🙂 en dat ik het patroon dus mooi heb kunnen aanpassen.
Het lichtroze stofje is van Atelier Brunette en kocht ik bij Lanalotta. Het blauwe stofje kocht ik bij Pauli.
Er kruipt wel wat tijd en werk in zo’n patroontje. Het is altijd fijn als dat gerespecteerd wordt. Enkele jurkjes maken als cadeautje of voor je eigen kinderen, doe gerust. Het patroon gebruiken in lessen/workshops? Bekijk hier onze workshop license. Afgewerkte stuks verkopen met dit patroon? Bekijk hier onze commercial license.
Nog eens een jurk maken voor mezelf. Dat stond al even op de planning. Een naaihobby hebben en kleren shoppen betekent soms een heel gesprek in mijn hoofd als ik in de winkel sta: “Dat is echt een super simpel T-shirt, zot om dat te kopen als ik het zelf kan maken.” “Dat jurkje zou beter wat meer zus of wat meer zo zijn. Als ik het zelf maak, kan ik dat tenminste kiezen.” En dan thuiskomen: “Tja, niet altijd zoveel tijd om het zelf te maken. Zeker voor mezelf. Kinderkleertjes is simpeler. Ik had beter toch eens een nieuwe T-shirt gekocht.” Ik vermoed dat je het vicieuze cirkel aspect hier wel begrijpt.
Ik vouwde de band in het midden naar binnen in plaats van het oorspronkelijk overlocken. Dat maakte het iets minder stoer. Ik had ook geen passend overlockgaren. Dat had er ook een klein beetje mee te maken. 🙂
Ik maakte ook een halsboord eraan vast en mouwboorden die ik telkens nog eens doorstikte met een tweelingnaald.
Het stofje is een heerlijk zachte en warme sweaterstof van het prachtige merk Atelier Brunette. Donkerblauw-grijs met gouden streepjes. Super stofje!
Ik kocht deze donkere voor mezelf en ook een zacht roze met gouden bolletjes voor een jurkje voor Jente.
Bij deze nog eens een sneak peek van de Lena dress waarvan het patroon nu echt wel in aantocht is.
Rianne jurk LMV
Rianne jurk LMV
Als je dacht dat ik mijn achtergrond ging strijken, dan had je het mis!
Rianne jurk LMV
Rianne jurk LMV
Niet veel jurk te zien, maar deze moest ik er bij zetten.
Antwoord op de vraag: “Jente, lach eens!?”
Rianne jurk LMV
Rianne jurk LMV
Fotoshoot buster 🙂 Photobomb baby, die Jente.
De stofjes kocht ik bij Lanalotta. Veerle, merci om mijn ‘stoffenknipwispelturigheid’ te kunnen volgen. 🙂
Het nieuwe patroon is eigenlijk een update (upgrade vind ik het misschien zelfs 🙂 ) van het Fons & Sien patroon. Ik ben het aan het maken in maten 80 tot 116. De 80, 86, 92 en 98 zijn al aan een eerste testje onderworpen. (Dank u, Lynn!) Nu moet de rest nog. Daarna hier gratis te downloaden. En dáárna ook nog een wat stoerdere versie van de ‘top’ die lekker stereotiep een jongensnaam zal krijgen. Zoveel plannen. Als ik ze hier noteer, móet ik er wel aan doorwerken, dacht ik zo. Een brokje gezonde stress.
Ik wou toch al even mijn eerste Lena dress delen. Het mooie grijs-zilver blinkende sweaterstofje lag al een hele tijd te lonken.
De Lena dress is een eenvoudig jurkje met aangeknipte korte mouwen (en een lange mouwen versie). Het is bedoeld voor rekbare stoffen en het heeft een plooi in het midden van het achterpand.
Jente showt hier dus de lange mouwen versie. Ik flockte er een zwart wolkje op en kreeg angstzweet toen de handdoek die op de flockfolie lag, bruin kleurde. Na mijn strijkijzer vervloekt te hebben en nadat ik zag dat de schade niet gigantisch was, kon ik bedaren. Een “mama boos?”; “Nee, schatteke, het is ok.” later, konden we terug onze dagelijkse bezigheden hervatten. Van waar Jente dat drama queen gehalte heeft, ik weet het trouwens echt niet. 😉
Naast gevoel voor drama begint ze ook haar gevoel voor poseren stevig te ontwikkelen. Ze stelt zelf decors samen (deed ze hier ook al trouwens) en het zwaaien, liggen, ‘speciaal tegen de muur staan’ waren ook niet echt mijn ideeën. Goed gedaan, kindje!
Ik hoop hier dus de komende weken een nieuwe download te kunnen uploaden. 🙂
Het mooie grijze sweaterstofje kocht ik bij Kersenpitje.
De wolkjes op de muur zijn muurstickers van Ferm Living, op de lijst gezet bij Jente haar geboorte.
Hoog tijd. Zo hoog tijd dat het schaamtelijk wordt om nog af te komen: “Hier, nog een nieuwjaarspresentje…”
Maar goed. Iets in de zin van: “Zomaar!” of “Merci om ons een nacht te laten doorslapen.” of “Bij wijze van afleiding.” of “Jaja, speciaal voor je verjaardag!” doen het ook wel natuurlijk.
Ik was dus eind december begonnen aan een aantal tasjes. An-tasjes van Jace did it. Het leken snel klaar projectjes. Op zich is dat ook zo. Ware het niet dat ik ofwel het keergat vergat, ofwel dat mijn machien niet door de 8 lagen kon stikken, ofwel dat ik de verkeerde stukken aan elkaar genaaid had. Ik steek het op de ‘raprap-stress’.
Toch nog snel wat kiekjes genomen voordat de tasjes de deur uit gingen.
Uit het bruine stofje had ik al een kussensloop gemaakt. Het An-tasje is wel echt een ideaal restjesverwerkingsprojectje.
OLYMUS DIGITAL CAMERA
Uit het retro groen-bruine stofje heb ik bijna een jaar geleden ondertussen Jente haar eerste verjaardagsjurkje gemaakt. Dat stak al ergens in een doos ver weg. Het gaan opgraven voor op de foto, daar had ik geen tijd meer voor. Daarom enkele fotootjes van vorig jaar toen ze in haar ‘ik-test-wat-mijn-gezicht-allemaal-kan-periode’ was.
De stofjes had ik al heel lang in mijn kast liggen. Het bruine stofje kocht ik bij Le Chien Vert en het groen-bruine stofje kocht ik bij Bambiblauw.
In de kleerkast van de dochter liggen maar enkele stuks die ik niet zelf gemaakt heb voor dit seizoen. “Tof!” vond W. dat. En telkens wanneer ik vroeg: “Wat zou ik nu maken?” Meestal een retorische vraag, maar de man des huizes antwoordt dan soms: “Misschien eens iets voor mij.” Ocharme, ons dutske. Afgezien van één pyjamabroek enkele jaren geleden heeft ie nog geen enkel zelfgemaakt kledingstuk in zijn kast hangen – liggen – op de hoop gegooid (schrappen wat niet past…).
Onlangs kwam ik thuis met een metertje sweaterstof dat best wel een mooi mannenstofje bleek. Eén meter… Typisch. Met wat gesjoemel viel er toch een Titus sweater van La Maison Victoruit te maken. Hoera!
Toen ik kwam aandraven met het zwart-witte geo stofje (of hoe je het moet noemen), was Jente laaaaaiend enthousiast. Echt. Ze gritste de meter stof (jaja, again, dat metertje!) uit mijn handen:
“Aanoen.” … “Aanoen!!” … “Aanoennnnn!!!!!!”
“Ja maar lieverd, je kan het nog niet aandoen, dat is alleen stof.”
“Aanoen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!”
Omdat er geen reactie kwam van ons (we wilden geen verdere ruzie zoeken met een peuter), zwaaide ze de stof rond haar lichaam en over haar hoofd. “Kiepekoe!” ging het even later. “Aaah daar is Jente!”
En zo ging dat nog een heeeele tijd door.
Dat was zo ongeveer het moment dat ik beslist dat ik uit die stof een jurkje voor haar zou maken. Diezelfde avond bleek ik er met mijn metertje stof voor Wouter zijn trui niet te raken. Tip: Wanneer er 1,75m gesuggereerd wordt in het tijdschrift, probeer het niet te fixen met een meter…
Het zwart-witte stofje lag ook nog op tafel en daar knipte ik dan maar één stuk kraag uit en een stuk van het achterpand. Voor de armboorden en de boord onderaan gebruikte ik zwarte boordstof.
De rest van de stof werd dus een Cocoon Dress van Groovybabyandmama. Ik maakte de ruffles wel dubbel zodat boven- en onderkant mooi afgewerkt zijn.
OLYMPUS DIGITAL CAMERA
“Papa ook!” ging het de hele tijd toen ze hun matching outfits aan hadden. En Jente mompelde ook wel af en toe iets. 🙂
Ze had die ochtend ook enthousiast “mooi” gezegd terwijl ze met veel geste met haar handje over de ruffles ging. Toen ik vroeg: “Vind je het mooi?” zei ze geruststellend en meelevend: “Ja! … Mama ook mooi.” (terwijl ze over mijn pyjamashirt streelde)
Smelt.
Even een emo-momentje nu (ha, nog eentje eigenlijk)… Waarschijnlijk de laatste creaties hier met mijn oude naaimachine van mijn oma. Gisteren kocht ik mij een heerlijk nieuwjaarscadeau: een nieuw machien! Blij als een kind uitpakken en testen. Wouter zei dat een unboxing video geld zou opgebracht hebben. 🙂 Al twee maaksels op z’n palmares, het ding (die machine hé, Wouter not so much. Die vroeg de hele tijd om nog eens de siersteek met krokodillen te tonen). Verslavend. Very.
Heel leuk vind ik het om aan selfish sewing te doen! Iets minder op mijn gemak wanneer er dan foto’s genomen worden. Maar kom, voordat Jente dit exemplaar vol yoghurt kiepert of voordat mijn onhandige zelf erop morst… toch even enkele kiekjes maken.
Wouter heeft zijn beste fotografisch talent bovengehaald en ik mijn (bijna beste) relativeringsvermogen (“Jaja, het is zo wel in orde, lieverd. Maar toch nog even … “).
De stof is een gebreide stof die ik kocht bij Bambiblauw. De voor- en achterkant zijn beide heel tof. Ik besloot om de mouwen onderaan schuin te knippen ter hoogte van de ellebogen. Voor het onderste deel gebruikte ik dan de achterkant als buitenkant. De halsboord werkte ik af met boordstof en ik stikte nog eens door met de tweelingnaald.
Het patroon heb ik zelf getekend. Het is hetzelfde als deze trui (maar vermoedelijk met ergens iets meer naadwaarde waarvan ik niet genoteerd had dat die al inbegrepen was, typisch. 🙂 ).
Ik maakte er ook maar meteen een ketting bij. Lekker simpel in oud roze want dat paste mooi bij de kleuren van de trui, vond ik.
Eindelijk kan ik deze zachte, warme en heel comfy trui aandoen. Hij was net niet op tijd klaar voor ons uitje naar de Ardennen (aaah de halsboord en dat zomen onderaan altijd hé. 🙂 ) Maar vanaf nu bovenaan in mijn kleerkast.
